Kalwinizm

Kalwinizm wywodzi się z reformacji szwajcarskiej, którego działaczem był m.in. Huldrych
Zwingli. Ostateczna postać nadal jej Jan Kalwin. Kalwinizm odegrał znaczną rolę w formowaniu
się wielu ruchów protestanckich: purytanów, hugenotów,
Główne zasady:
-surowe wskazania etyczne
-symboliczne sakramenty chrztu i Komuni Św.(w eucharystii nie ma transsubstancjacji-tylko
duchowa obecność Chrystusa)
-luźno powiązane wspólnoty wiernych
-zakaz umieszczania w kościele obrazów(bezwzględny ikonoklazm)
-kult Biblii
-powszechne kapłaństwo wszystkich wiernych(brak wydzielonego, hierarchicznego duchowieństwa)
-zbawienie jest ograniczone, tzn. Jezus umarł nie dla zbawienia wszystkich ludzi, lecz tylko
tych wybranych przez Boga
-bezwarunkowa predestynacja(predestynacja (łac. przeznaczenie) - teza głoszona przez Jana Kalwina, która mówi, że Bóg przeznaczył jednych na zbawienie, a innych na potępienie. Zbawcza wiara i będą jej skutkiem dobre uczynki są wynikiem odwiecznego Bożego postanowienia, a nie wolnej woli człowieka.

Założyciel Kalwinizmu:


Jan Kalwin, fr. Jean Cauvin albo również Jean Calvin (ur. 10 lipca 1509 w Noyon, zm. 27 maja 1564 w Genewie) – teolog i humanista. Twórca jednej z doktryn religijnych - ewangelicyzmu reformowanego, przyjętej przez kościoły ewangelicko-reformowane, prezbiteriańskie i kongregacjonalne, opierającej się na predestynacji, symbolicznej obecności Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej i surowych regułach życia. Nazywany "teologiem par excellence"; "Arystotelesem Reformacji"; "Akwinitą Kościoła reformowanego"; "Likurgiem chrześcijańskiej demokracji"; "papieżem Genewy"; "najbardziej chrześcijańskim mężem swej epoki" czy też "drugim patriarchą reformacji".

Kalwin był również organizatorem – stworzył "prezbiterialny" system rządów, który wywarł duży wpływ na teorię państwa demokratycznego. Głównym dziełem Kalwina jest Institutio religionis christianae.