zapoczątkowany w 610 r. przez Mahometa i jego nauki, jako religia monoteistyczna, wskazująca na istnienie tylko jednego Boga, zostały spisane w świętą księgę Koran.
P\
Oto pięć podstawowych zasad (filarów - Arkan al. - Islam) tej religii :
wyznanie wiary (szahada, Shahadah) - jest jeden i jedyny Bóg stwórca – Allah, a Mahomet jest Jego Prorokiem .Po arabsku wyznanie wiary brzmi: "(Aszhadu anna) la ilaha illa Allah wa Muhammadan Rasulu li-Llah!", co należy rozumieć jako:"(Oświadczam, że) nie ma boga prócz Boga (Allaha), a Mahomet jest wysłannikiem Boga". Takie wyznanie wiary można wypowiadać jedynie w obliczu Allaha, co oznacza, że nie musi być świadków podczas wypowiadania wyznania wiary, bardziej liczy się intencja wypowiadającego.
modlitwa (salat ) - każdy muzułmanin zobowiązany jest do modlitwy pięć razy dziennie. Niezależnie gdzie się znajduje twarz modlącego powinien być zwrócona w stronę Mekki, (do 627 roku w stronę Jerozolimy). Miejscem modlitwy muzułmanów jest meczet, z wybudowanym minaretem, czyli wierzą, z której muezin zwołuje wszystkich na modlitwę do świątyni muzułmańskiej.
obowiązek jałmużny (zakat) – każdy muzułmanin jest zobowiązany do oddania części swoich dochodów na rzecz innych, często biedniejszych od siebie; Jałmużna zbierana jest w formie daniny od dochodu;
post ( saum), muzułmanie wyróżniają trzy typy postu pod względem stopnia obowiązkowości tj.: obowiązkowy (wadżib) z pewnych wyraźnych powodów np.: w ramadanie, lub ramazanie, (który według kalendarza muzułmańskiego przypada na dziewiątym miesiącu roku).Obowiązek postu obejmuje następującą osobę: muzułmanina/kę, odpowiedzialną moralnie (mukallaf), zdolną do postu (kadir),. nie podróżującą (mukim) oraz wolną od formalnych przeszkód poszczenia (chal min mawani) np.: kobieta w ciąży lub karmiąca, małe dzieci i osoby starsze oraz będący w długiej podróży.
(manhij an) post ekspiacyjny, post nieokreślonego ślubowania.
pielgrzymka do Mekki, tzw. większa lub pełna, którą każdy muzułmanin ma obowiązek odbyć raz w życiu (hadżdż), jedyne co może go zwolnić to bardzo zła sytuacja finansowa lub zdrowotna. Pielgrzymka do Mekki powinna być zbiorowa, ponieważ podczas niej odbywa się wiele zaplanowanych modlitw.
Niektórzy uznają jako szósty filar dżihad (arab.święta wojna),czyli walkę z niewiernymi w celu poszerzenia terytorium islamu. Według naukowców muzułmańskich dżihad możne być prowadzony przez walkę,(mieczem), językiem (nawracanie słowem), rękami i sercem.
Oprócz powyższych filarów wśród zasad religii muzułmańskiej obowiązują jeszcze dodatkowe wypływające z nauki Mahometa np.:
Ludzie nie powinni bać się nikogo poza Allahem, który jest jedynym bogiem i nie ma swoich następców,
powinni całkowicie poddać się jego woli, stąd nazwa muzułmanie (arab. muslim, poddający się woli boga),
wiara w Jego (Allaha) Anioły - np. anioła Dżibrila (Gabriela) lub Michaila (Michała,)
w Dzień Ostatni - czyli Dzień Sądu Ostatecznego, w którym ludzie będą osądzeni za swoje czyny przez Boga,
za proroków uznawani są wszyscy ze Starego Testamentu (np.: Mojżesz, Dawid, Abraham) oraz Jezus (Isa),
wszyscy ludzie są równi wobec Boga - to szczególnie podobało się i przyciągało biedniejszych do religii.
Islam Właściwym symbolem islamu jest szahada napisana czarnymi literami na białym tle lub białymi literami na czarnym tle. Znacznie częściej jednak jako symbol islamu traktuje się półksiężyc (arab. hilal). Zasadniczo, z historycznego punktu widzenia jest to niewłaściwe, gdyż półksiężyc był nie symbolem religii, a jedynie kalifatu.
Data tej ucieczki, zwanej hidżrą, przypadająca na 622 r. ery chrześcijańskiej, przyjęta została za pierwszy rok ery muzułmańskiej. Począwszy od niej liczone są kolejne lata
islamskiego kalendarza. Ucieczkę Mahometa do Medyny poprzedziła mała hidżra do Etiopii.
Założyciel Islamu:
Mahomet, a właściwie Muhammad, syn Andullaha, urodził się około 570 r. w Mekce. Pracując jako konwojent, a z czasem kierownik karawan kupieckich często spotykał Żydów i chrześcijan, z którymi mógł wdawać się w pasjonujące go dyskusje na tematy metafizyczne. Gdyby jego wczesne koncepcje religijne spotkały się z większym zrozumieniem ze strony przedstawicieli chrześcijaństwa czy judaizmu, dzieje świata potoczyły się zapewne zupełnie inaczej. Tymczasem odrzucenie ich przez przedstawicieli obu tych wielkich monoteistycznych religii popchnęło Mahometa ku stanom depresyjnym. I wówczas to otrzymał objawienie: archanioł Gabriel miał powołać go na proroka, wzywając do wiary w jednego Boga – Allaha[2] i naprawy obyczajów.
Nauka, którą po tym zaczął głosić, była właściwie uproszczoną mieszaniną judaizmu i chrześcijaństwa, ze znaczącą domieszką filozofii neoplatońskiej i mniejszą perskiego zoroastryzmu. Na razie udało mu się pozyskać dość skromne grono zwolenników: żonę, stryja, bogatego kupca Omara (który później został jego następcą - kalifem) i niewielu innych. Idąc na kompromis z mieszkańcami Mekki Mahomet utrzymał kultowe znaczenie tradycyjnej świątyni tamtejszych Arabów Kaaby i uznał czczony przez nich Czarny Kamień za największą świętość islamu. Głoszenie nowej religii w Mekce napotykało na coraz większą wrogość rządzącej tam oligarchii plemiennej. Obawa przed nimi zmusiła w 622 r. Mahometa i jego zwolenników[3] do ucieczki do Jatribu[4]. Jej data później dla muzułmanów zaczęła oznaczać początek nowej ery.
Liczba wyznawców Islamu
Islam nieprzeciętnie szybko zwiększa
liczbę swoich wyznawców. 30 marca 2008 dziennik Corriere della Sera
powołując się na Rocznik Papieski (Annuario Pontificio) na 2008
podał informację, iż Watykan po raz pierwszy oficjalnie przyznał,
że liczba wyznawców islamu przekroczyła liczbę członków
Kościoła rzymskokatolickiego (obecnie katolicy stanowią 17,4%
ludności świata, a muzułmanie 19,2%)[6]. Za główną przyczynę
tego zjawiska uważa się dynamiczny przyrost naturalny w krajach
islamskich przy jednoczesnym spadku liczby urodzeń w krajach
chrześcijańskich (wyjątkiem mogą być jedynie kraje Ameryki
Łacińskiej)[7]. Należy jednak przy tym pamiętać, że członkowie
Kościoła rzymskokatolickiego stanowią jedynie pewien procent
chrześcijan (przy uwzględnieniu członków Kościoła
prawosławnego, Kościołów protestanckich i anglikańskich
chrześcijanie stanowią 33% światowej populacji[8]), dlatego też
chrześcijaństwo nadal stanowi największą religię świata.
Trzecią religią świata pod względem liczby wyznawców jest
hinduizm[9].
